Cape Town - The Mother City
De laatste 6 nachten/dagen:
Na een lekkere snelle vlucht landen we in Kaapstad, The Mother City! Binnen een mum van tijd hebben we alle bagage en hetzelfde geld voor de huurauto! Op weg naar Noordhoek! We appen host Sian die ons van allerlei informatie per app voorziet en waaruit blijkt dat we haar in de Airbnb niet gaan zien. In het pikkedonker komen we aan op een beveiligde compound en we openen de deur... We wisten via de plaatjes op internet dat het er goed uit zou zien maar zo goed!? De Airbnb blijkt echt een gigantische villa te zijn! De kinderen roepen WOW en rennen door de lange woonkamer heen en weer (ook even wat energie kwijtraken). We gaan snel een hapje eten bij The Toad in de Noordhoek Farm Village, een begrip in Noordhoek waar we elke keer wel terugkomen als we in de regio zijn. Voor het eerst kunnen we ook een klein stukje van de Olympische spelen zien… gek zeg dat je dat ook kan missen! Terug bij het huisje kids in bed (Senn is nogal overtuigend in zijn beslissing dat hij naast mij slaapt, er is geen speld tussen te krijgen). Lekker veilig en warm mama want het is zo koud! En dat klopt, het is een mooie villa heel moeilijk warm te krijgen in de Zuid-Afrikaanse winter. De temperatuur verschilt ook nogal, rondom Kruger 30-35 graden en hier nu max 14 graden. Nadat ik gedoucht heb wil ik mijn haar föhnen… bam elektriciteit shut down. We krijgen de host niet meer te pakken en het hele systeem zit zo ingewikkeld in elkaar dat we het zelf niet opgestart krijgen. Snel in bed.. daar is het tenminste warm en op naar morgen!
Eindelijk een nacht doorgeslapen!!! Wat een stilte en een rust… Fijn! We hebben 2 volle dagen mooi weer en hierna is de weersvoorspelling echt bagger! De kids en Michel mountainbiken bij Constantia Uitsig Wine Estate waarna we bij Kristen's Kick-ass Ice Cream overheerlijk ijs halen. Hierna doen we vanuit Simonstown nog een whale tour. Al snel zien we er eentje in de haven en hierna zien we er nog 6 in de oceaan! Prachtige beesten zijn dit toch! Onderweg mooie vergezichten, pinguïns en zeeleeuwen. Het weer is fantastisch vandaag en we genieten volop! We sluiten de dag weer af in de Farm Village, ditmaal bij The Foodbarn, een restaurant van een chef die oprichter is geweest van het wereldberoemde sterrenrestaurant La Colombe in Constantia. Overheerlijk gegeten en Nova & Senn ook lekker gespeeld in de naastgelegen gloednieuwe speeltuin! We duiken voldaan ons bedje in! De wijn smaakte overigens weer heerlijk... 🤣👍🏻🇿🇦👌🏻🍷
Op dag 3 starten we aan de V&A Waterfront in Kaapstad, we shoppen en eten er heerlijk wat... alweer... ja alweer! Hierna rijden we door naar Atlantis Dunes Nature Reserve waar we gaan quadbiken en sandboarden. We twijfelden eerst omdat het 1,5 uur rijden was vanuit Noordhoek maar vanuit Kaapstad is het nog maar 40 minuutjes en dus prima te doen. En wat een mooie route.. velden met gele bloemen staan in bloei vanwege de vele regenval. Bomen hellen over gevormd door de wind. We hebben geen moment spijt. Voor de liefhebbers van Wie Is De Mol?, in de editie van vorig jaar gingen de deelnemers ook quadbiken in dit mooie gebied.
Het is big business dat quadbiken... Op de een of andere manier vinden we onze weg en worden we uiteindelijk meegenomen door een gids. Senn is ontzettend boos dat hij niet zijn eigen quad krijgt. Onder dwang en met een stoere helm loopt hij uiteindelijk mee. Hij bij mij en Nova bij Mies voorop. Waar de 1 zodra we de motor starten het uitgilt van de pret is de ander juist het tegenovergestelde. Drie keer raden wie het echt waanzinnig vindt!!!! Ik geniet echt met volle teugen door het gegil jahoeeee, dit is leukkkkk, mama wat kan jij goed rijden (i know). De gids heeft door dat we goed kunnen rijden en geeft nog ff extra gas en wijkt af van de normale route! Elke keer laat ik wat ruimte en kan daardoor extra hard! We stoppen kort voor uiteraard wat foto’s, want met zulk wit zand en uitzicht op de Tafelberg en dit mooie weer moet je wel! Nova ontdooit ook langzaam… maar wat we hierna gaan doen vindt ze het leukste van allemaal! Sandboarden… Michel gaat eerst om het te laten zien met de rugzak vol spullen…
Hierna bedenkt Senn zich geen moment en roetjst ook de berg af… Nova durft niet direct alleen en wil met mij. Tuurlijk doen we! Michel staat foto’s te nemen... maar had niet ingecalculeerd dat we met zijn 2en en zeker met mijn gewicht wat verder zouden komen dan Senn in zijn uppie doet… de rugzak ligt vol in de weg… en manlief heeft hem open laten staan! We roetsen hem omver en vullen 'm ongeveer voor de helft met zand!! De plank is beschadigd en Nova haar enkel ook een beetje. Gelukkig had Michel zijn camera vast! We roetsjen ondanks dit lekker door. De gids zegt dat Mies en ik ook samen wel op een bord passen.. heeft zeker een bril nodig! Maar goed ik vouw me op (houd alle spieren aangespannen, dat kan ik) zodat Michel alle ruimte heeft. We gaan met een vaart naar beneden… we filmen het en lachen ons rot en precies op dat moment worden onze mond-neus gaten en poriën gevuld met een hoos aan zand wat opspat! Met een slappe lach waar niemand meer uitkomt wagen we ons aan een tweede poging! Maar nu ga ik achterop… Hadden we niet moeten doen... Nogmaals hadden we niet moeten doen... In tegenstelling tot mijzelf lukte het Michel namelijk niet zijn buikspieren aangespannen te houden… We vliegen onbedoeld over een onvoorziene heuvel... Hierdoor schiet Michel naar achteren en schuiven mijn lieftallige billen naar achteren en land ik tot twee keer toe in volle vaart knetterhard op mijn stuitje. De gids roept of alles goed is... Met de slappe lach zegt Michel alles goed maar huil en lach ik van de pijn dat het niet goed zit! Afijn ik heb met deze activiteit mijn stuitje ernstig bezeerd… gekneusd zeker... een breuk het zou kunnen. (Geen breuk, wel zwaar gekneusd bleek bij thuiskomst) Hierna rijden we met een volgeladen auto naar onze volgende laatste accomodatie: Hazendal Wine Estate. Het is er warm, enorm luxe, er is wifi en een enorme tv met sportkanalen! Dat hebben we nodig want het weer wordt in de avond al slecht! En de komende dagen is het vooral regen, regen en regen. Ik kan inmiddels niet meer zitten op mijn billen... Het opstaan gaat ook zeer lastig 🤣-In Nederland maar even checken 🙈🤣🙈🤣. We eten bij Hazendal, het is lekker maar de gerechten zijn me iets te luxe! Helemaal voor de kids hahaha. We regelen toch om wat normaals te krijgen en sluipen hierna ons bed in. Wij Olympische Spelen kijken en de kids…hun iPad 🤣🤣.
Vanochtend regent het hard net als de hele nacht eigenlijk! We besluiten naar een Alpaca Farm in de buurt te gaan. Het valt door de regen een beetje tegen. De kleintjes en moeders mogen niet aangeraakt worden ivm bacteriën. De anderen wel, maar die staan te schuilen. Het is echt een farm puur voor de wolproductie! Super zacht en warm en tegen een aanzienlijk bedragje neem ik een muts en sjaal mee! Voor op de fiets straks naar m’n werk!
Hierna gaan we lunchen bij een nabij gelegen wijnhuis, Fairview Wine & Cheese, vooral bekend om z'n geiten die via een brug over de weg kunnen lopen. Het restaurant is volledig afgeladen, het is namelijk Women's Day in Zuid-Afrika dus alle Zuid-Afrikanen zijn vrij. Moeten we ook hebben in Nederland! Het lukt me om een tafeltje te krijgen en nemen een heerlijke borrelplank en de kids een pizza. Terwijl we binnen aan het eten zijn… droog… Maar zodra we naar buiten gaan regen... Terug naar het hotel dan maar en we relaxen daar de late namiddag en hele avond. We hebben even nergens meer zin in en het weer is er ook naar! Truste en op naar morgen!
De laatste volle dag: mijn stuitje doet toch wel behoorlijk zeer! We gaan eerst even langs bij Boschendal waar we onze wc luchtjes geuren kopen (rook zo lekker afgelopen 2 jaar) en de kids spelen in de speeltuin. Hierna houden we een speurtocht voor een opblaasbare zwemband en extra sterke pijnstillers.. Anders overleef ik de vlucht echt niet. Nergens te vinden helaas en we besluiten naar Kaapstad te rijden, het is toch rot weer. We shoppen daar en vinden zowaar een zwemband! We sluiten de dag af met een heerlijke maaltijd bestaande uit sushi en wijn voor ons en voor Nova & Senn lekkere spaghetti voor we weer terug rijden naar Hazendal. Uiteindelijk toch nog een heerlijke dag!
De laatste ochtend spelen Nova &Senn terwijl ik inpak bij de bij Hazendal behorende binnenspeeltuin Wonderdal, een geweldig mooie interactie belevingswereld voor kinderen waar ze volop genieten. Het is zowaar droog dus voor we vertrekken kunnen we nog een rondje midgetgolf spelen... die holes zijn alleen 4x zolang als wij ze kennen dus dit duurt wel even! Zodra we klaar zijn begint het te hozen! Hup de auto in en op naar onze laatste maaltijd op Zuid-Afrikaanse bodem! We besluiten nog een laatste keer bij The Toad te gaan eten, de spareribs, pizza en calamaru strips smaken weer uitstekend.
Dit was het alweer helaas… Veels te kort wat ons betreft! Zuid-Afrika wat was je weer ontzettend mooi, we gaan met een hoop herinneringen terug naar huis!
Hoedspruit
We ontwaken vroeg na een heerlijk roerende nacht. Wat een geluiden. Rond half 2 begon het met luid trompeterende olifanten van dichtbij. Olifanten slapen liggend ‘s nachts en ze moeten gewekt zijn door wat minder vriendelijke dieren. Veel hyena gehuil en leeuwengebrul. Dit hield zo’n beetje aan tot half 5 in de ochtend. Fantastisch!!! We zijn deze ochtend snel gepakt en de kids zijn binnen vlag en wimpel aangekleed en klaar voor vertrek! Op naar onze villa voor 6 nachten in Zandspruit Bush & Aero Estate! We besluiten de lange route te nemen vanaf Shingwedzi naar de Orpen Gate. Ook besluiten we niet de Tar Road te nemen maar maar de onverharde route. Wat een goed besluit qua route, heel afwisselend en dus niet zo saai als de verharde weg tussen Shingwedzi Camp en Olifants Camp. We spotten al snel een groepje groene duiven, wat volgens Michel heel bijzonder is. Een duif blijft een duif groen, paars, grijs..vieze stinkbeesten vindt ik het. Maar goed ze zitten aan mijn kant, ik zet ze voor hem op de foto! Maak er nog een mooi plaatje van ook, want woody woodpecker zet ik er ook nog op! Twee nieuwe vogelsoorten rijker hobbelen we verder. Want geen verharde weg betekend zand, stenen en heeel veel hobbels. Een soort milkshake effect eigenlijk. We spotten jakhalzen, roofvogels en rijden op een gegeven moment langs een moerasachtig gebied. Prachtig!! Heel veel olifanten en andere dieren worden gespot. Tijdens ons eerste reis in 2010 alweer spotten we de ene na de andere neushoorn. Maar de afgelopen jaren is veel poaching geweest. Hierdoor hebben ze in bijna heel Zuid-Afrika moeten besluiten om de hoorns te verwijderen ter bescherming van de dieren. Alleen het poachen van Neushoorns wordt naar de buitenwereld verspreid. In het park merk je eigenlijk helemaal niks van poaching. Maar ze hebben nog heel veel problemen met poaching. Het sterkste is het in het Noorden. Vooral vergifting is een groot probleem, ze vergiftigen bijvoorbeeld een ezelpoot…gooien deze over het hek heen zodat Gieren dit eten. Maar natuurlijk gaan er ook andere prooidieren op af, je kan wel raden wat dit voor gevolgen heeft. Later daarover meer. Gieren hebben zeer goede ogen en zien de poachers eigenlijk direct als ze binnen treden, het anti-poaching team gaat daarom altijd checken of het oké is als er gieren in de lucht zijn. Terug naar de neushoorns.. de dieren zijn zeer schuw geworden en diep de Bush ingetrokken en wij denken ook dat ze in aantallen enorm verminderd zijn! In de 8 dagen Kruger nog geen Neushoorn gezien. Tot vandaag op de verharde weg richting Satara.. 4 witte Neushoorns! Het lijkt erop dat we het deze lange laatste rit zonder katachtigen moeten doen, tot net voor de uitgang.. één mannetjes leeuw en één vrouwtje! Ze doen wat leeuwen heel goed kunnen, languit luieren en af en toe verveeld hun kop omhoog steken. We hebben helaasgeen tijd om te wachten op meer actie want we moeten door.
We komen aan het einde van de middag aan! In een super mooie villa! We laden uit, doen snel boodschappen en gaan heerlijk sushi en pizza eten! Even geen vlees of braai voedsel!
Villa dag 2: heerlijk geslapen hebben we niet helemaal. De kids wel. Maar er staat iets op het dak wat meerdere malen per nacht aanslaat en behoorlijk kabaal maakt. Michel slaap daar nog enigszins doorheen en bij wakker worden slaapt hij weer verder. Als ik dan bijna slaap gaat er 1 of ander stalen hek klapperen buiten ( stukje verderop en in t pikkedonker wetende dat er Luipaarden en Hyena’s rondlopen) ga ik niet op onderzoek uit en lig ik de tijd wel uit. In de ochtend heerlijk langzaam ontbijten en relaxen. De kids en Michel zwemmen heerlijk in ‘t verwarmde zwembad ( ik vindt t nog steeds te koud) en aan t einde van de avond gaan we heerlijk uit eten bij de Hat & Creek. De kids hebben het enorm naar hun zin met 4 andere Zuid-Afrikaans Engels sprekende kids. En moeten noodgedwongen verplicht zelf ook Engels praten. Ze spelen touch ( tikkertje) hoe mooi is dat, spelenderwijs Engels leren praten. In Nederland verplicht 2x per week engels iets kijken met Nederlandse ondertiteling. We hebben een overheerlijk 3 gangen menu met wijn en drinken voor 4 personen: totaal 70 euro. Cheers! Op naar morgen!
Villa dag 3: We staan vandaag om 5 uur op. We hebben een leuke verassing voor Nova en Senn. We gaan naar Jabulani Elephant Experience. Om 6 uur rijden we de poort binnen ( Big Five Game Reserve) en moeten nog 20 minuten rijden. Bij aankomst weten de kids inmiddels dat we olifanten gaan ontmoeten maar hebben nog geen idee hoe en wat. Een mannetjes witte neushoorn komt aangelopen…en die komt veel te dichtbij. Hij moet weggejaagd worden door de rangers. Wel tof.. we doen al de hele vakantie moeite hiervoor en we worden er zomaar even op getrakteerd! Dan is het zover, we krijgen uitleg over de kudde. Dit reservaat is een soort revalidatie centrum voor gewonde of verweesde Olifanten. Het is allemaal gestart met een Olifant Jabulani ( zie de gezinsfoto met oren). In een droge periode vast komen te zitten in het Noorden van Zimbabwe en achtergelaten door zijn familie. Gered en hier terecht gekomen. Inmiddels bestaat de kudde uit 16 geredde/ verweesde olifanten die allemaal geen familie van elkaar zijn. Elke ochtend worden ze wakker in hun stal, is er een kans voor mensen om ze te ontmoeten waarna ze onder begeleiding van rangers de hele dag vrij in de Bush kunnen verblijven. ‘‘s avonds gaan ze altijd weer terug naar hun stal. Doordat ze niet zijn opgevoed door hun moeders weten ze niet welke gevaren en schuilen en moeten ze worden beschermd in de Bush.
We gaan 3 olifanten ontmoeten. Dit betekend flink voeren ( brokken, grapefruit en gras) en dit allemaal vanuit onze handen zo in de slurf! Nova moet even wennen maar vindt het uiteindelijk fantastisch!! Ze mag er zelfs eentje voeren met behulp van de ranger direct in de mond ipv slurf. Dit vind ze wel heel erg spannend, haar hele lijfje trilt. Maar wat een super ervaring met foto/filmpjes is dit… ook voor haar spreekbeurt volgend jaar! Het mooiste moment was ook het knuffelen van zijn slurf en dat Nova en Michel volledig onder geniest en geblazen werden terwijl ik en Senn op de foto gingen haha. Dit betekend even een nieuw shirt voor michel.. want stinken dat hij deed! Educatie is ook belangrijk en we steunen met dit bezoek er een heel goed doel mee. Senn vindt t echt helemaal niks.. onder dwang van iPad restrictie gaat hij op de foto. Tot dat het klaar is.. toen wilde hij ineens wel knuffelen! Heeft ie natuurlijk nog even mogen doen.
Hierna gaan we naar Rehabilitation Center Moholoholo. We hebben de kids de mooie kanten van Kruger National Park laten zien, maar vinden het ook belangrijk dat ze de mindere kanten zien en wat voor goed werk er wordt verricht door de vee-artsen en alle vrijwilligers hier. Al in het museum worden ze geconfronteerd met de opgezette dieren. Ook zijn er opgezette hyena’s/leeuwen/luipaarden met snares en hun verwondingen. Best heftig. Maar zo is het in werkelijkheid wel. Ik had het al eerder over het probleem poaching en het vergiftigen van dieren. Ze hebben hun handen er vol aan. Als de begeleide toer begint wordt dit beeld ook maar eens extra bevestigd door videobeelden van gewonde luipaarden, leeuwen en andere dieren. We zien opengeriste wonden, afgerukte poten en al. Verschrikkelijk maar het is wel de waarheid. Wat vooral indrukwekkend is…is hoe het gebied met de komst van de Engelsen en Nederlanders ( Europeanen) is veranderd. Zie foto! Vroeger konden de beesten vrij door alle groene gebieden trekken. Maar nu is het een stuk minder groen en zijn de wildparken die er zijn eigenlijk een soort veredelde grote dierentuinen. Maar gelukkig nog wel anders dan bij ons! De tour gaat verder langs verscheidene roofvogels en andere vogels. We zien een albino duiker en komen zowaar de oprichter ( inmiddels 85 jaar oud) tegen die vol enthousiasme en bezieling veel vertelt over de problemen. Zijn boodschap: iedereen werkt mee aan de vernietiging van aarde.. ook al zeg je van niet.. dat doe je wel. Een heel inspirerend verhaal volgt, op zo'n leeftijd zijn en dan nog steeds met zoveel bezieling de gasten te woord kunnen staan. Inspirerend deze man vol met levensenergie en motivatie om de wereld een klein stukje beter te maken. We mogen achter de schermen verder kijken naar 2 witte mannetjes leeuwen, luipaarden van heel dichtbij ( 1 zwarte, komt door het doorfokken vroeger en ze bestaan nog in de bergen) en hyena’s… die hyena’s vinden Senn zeer interessant en bedenken zich geen moment als Senn een klein stukje in zijn uppie langs het hek rent. Wat een jachtinstinct.. als ze hadden gekund was Senn er iig niet meer geweest. Snel naar Stoffel, inmiddels hun mascotte geworden. Stoffel is een Honeybagger die ooit gered is en altijd probeert te ontsnappen en vaak nog lukt ook hahaha. Hij heeft inmiddels een hele eigen productie lijn aan artikelen. Onder de indruk van alles vertrekken we. Lekker lunchen bij onze villa en de rest van de middag zwemmen en relaxen!
Villa dag 4: We zetten geen wekker, maar zijn redelijk op tijd wakker. We zouden de boat cruise gaan doen maar besluiten toch de Panorama Route te rijden. We bezoeken de 3 rondavels ( prachtig), de potholes en gods window. In 2010 was dit alles nog gratis maar onder het mom van de community steunen moet je ineens overal entree geld betalen. We lunchen bij Harrie Pancakes en maken het rondje terug over een zeer slechte weg met heel veel potholes en allemaal townships. Het is vrijdag en dat betekent dus weekend! En dat betekent heeel druk!!! Opvallend is dat je in de hele grote steden geen blank persoon ziet. Ook de grotere shopping centers zijn bezaaid onder zoals ze het hier noemen in het Afrikaans kleurlingen. Nu weten we wel dat het grootste gedeelte van de bevolking in Zuid-Afrika gekleurd is, maar dit valt toch wel behoorlijk op. We eten 's avonds weer bij de Hat & Creek en komen met een koppel in gesprek waar we uiteindelijk de hele avond mee vullen. Zei is van origine Afrikaans en hier opgegroeid en hij is Engels. Ze hebben elkaar ontmoet 16 jaar geleden in Groningen. Het is interessant om de verhalen te horen, als wij besluiten voor een cola zero ipv wijn te gaan als laatste drankje zijn ze verrast. Je mag hier gewoon rijden met drank op, kom je politie tegen zorg dan gewoon dat je 200 rand in je portemonnee hebt. Zeg sorry...zal het nooit meer doen en opgelost. Ze verteld ook dat, dat vaak de reden is dat mensen dan heel langzaam rijden (waar je 80-100 mag, rijden ze 30).. Weten we dat ook weer. Om 22.30 is het nog steeds een heerlijke 30 graden en Nova en Senn vermaken zich ultiem in de speeltuin. Heerlijk dagje was dit weer!
Villa dag 5: Ik en Nova gaan vandaag paardrijden! Michel en Senn hebben mountainbikes gehuurd en gaan op de estate samen de buurt verkennen. Op de estate waar we verblijven hebben ze wild rondlopen, wie weet wat we gaan zien! Het is warm vandaag…33-35 graden. Heerlijk! Nova en ik krijgen beiden een wit paard, de lieve gids Paula voorop, Nova met Timmie in het midden en ik sluit de rij. Het gaat best soepel…de eerste 30 minuten. Hierna verkrampt met name mijn rechterbeen al snel.. bij iedere poging dat ik het maar beweeg schiet de kramp er nog verder in whahaha. Dat betekent 2 uur blijven zitten zoals ik zit🤣🤣🤣. We komen vrij snel heel dichtbij veel Giraffen tegen, hierna nog verschillende hertensoorten en zebra’s! Super tof!! Ook zien we de sporen van de fietsen van Michel en Senn.. en jahoor! We spotten ze.. heel leuk. Hierna komen we ook de sporen van Hyena’s en Luipaarden tegen. Maar we zien ze jammer genoeg ( of toch niet) niet. Na 2 uur moeten ze me nog net niet van het zadelafpulken… met name mijn rechterbeen vol in de kramp. Dat arme paard.. al 2 uur lang mijn gewicht gedragen en het is nog niet van me af! Hahaha
Terug bij de villa relaxen en in de avond uit eten. Het start rustig tot Senn Nova een flinke duw geeft van de redelijk hoge glijbaan. Ze naar beneden kukelt en zich flink bezeerd. Thuis maar het EHBO koffertje openen. We houden het dit keer klein en zijn ruim optijd terug bij de villa. Morgen vroeg op!
Villa dag 6: vandaag de wekker voor de allerlaatste keer om 5 uur! Een morning game drive…we rijden met eigen auto naar de ingang ( dachten we) maar moeten met de game wagen nog een stuk rijden. Rete koud 🥶 komen we bij de ingang aan van pride land Safari’s. Er zit nog een Nederlands gezin met 2 pubermeiden die hun allereerste game drive ooit maken en geen idee hebben wat dit überhaupt betekend. En wij dan met onze laatste en de kids duidelijk meer weten dan de gids die ons rondrijd. Aan deze kant van het park zijn het meerdere privé reservaten waarbij er geen hekken staan en de dieren vanuit Kruger National Park álle privé parken kunnen doorkruisen. Maar de wagens mogen dat niet. Op de website staat dit park goed omschreven. Maar in werkelijkheid is het een hoekje van 2000 hectare zonder water en we zien op 5 verdwaalde olifanten en 3 giraffen na zien we vrijwel niks. Wat een blamage/tegenvaller enzovoorts.. snel ontbijten bij het plekje waar ik heerlijke chai latte coffee (neem t mee naar werk!!) gekocht heb. Senn crosst zich rot op een baby scootertje en hierna gaan we snel naar de villa. We relaxen de hele dag aan het zwembad, eten afhaal pizza en sushi en dit in het gezelschap van Nyala’s. Senn is zo rustig en zacht als er beesten zijn en kan in zijn eentje minuten er naast zitten. Op een gegeven moment komt het Nyala vrouwtje zelf even ruiken aan Senn. Bijzonder!!! Hij wil dit ook bij het mannetje, maar dat mag niet van mij in verband met die grote hoorns. We kijken een film op Netflix en duiken vroeg ons bed in! En eindelijk heb ik eens een goede nacht! Tot 5 uur , het waait stevig en dat ding op het dak laat weer flink van zich horen! Om 7 uur zijn we klaar voor vertrek, maar we ontdekken een zachte achterband! Shit… snel naar de Dunlop en de vrouw die de toko beheerst sommmeert 1 van de personeelsleden hard door te werken. We moeten namelijk een vlucht op Johannesburg halen naar Kaapstad en dat is nog een flink stuk rijden!
De jongen die ons helpt checkt netjes alle banden, we geven hem 100 rand (5 euro) als beloning. Een kleine tip geven hier is normaal. Maar normaal is 2-5 rand. De glimlach van deze jongen is gigantisch.. hij doet alsof hij zijn hoofd afveegt met de 100 rand en alle collega’s zijn duidelijk jaloers. We moeten er hard om lachen! Hij heeft t verdiend want we komen optijd voor de vlucht! Op naar Kaapstad!
Oja nog even een grappige toevoeging: Als er iemand B&B vol liefde kijkt, herkennen jullie haar vast wel op de Foto! We herkenden haar van het intro filmpje. Het leuke is, dat we de eerste Nederlanders zijn die Mirjam herkenden sinds ht programma gestart is. Ze vond het zelf dus ook hartstikke leuk! Nova heeft nog geen idee, maar we kijken het programma in Nederland nog wel even terug!
Shingwedzi - Kruger National Park
Dag 15:
We worden vroeg wakker door de langsrijdende auto's...niet erg want dan kunnen wij ook lekker bijtijds op Game Drive. De buren waar we gisteravond heerlijk mee hebben zitten kletsen slapen nog. Tijdens onze reizen vindt ik het heerlijk om het kampvuur te maken en na al die jaren weet ik exact wat ik doe. De beste Zuid-Afrikaanse meneer naast ons even niet meer. Hij heeft een kant en klaar braai pakketje staan en steekt hem aan. Na enige tijd wanneer het goed brand horen we hem luid en duidelijk mopperen. Hij heeft het pakketje op het rooster gezet en niet eronder hahahaha. Hij neemt mijn hulp gretig aan en samen zorgen we ervoor dat hij en zijn vrouw ook kunnen eten. Qua Afrikaans koken is er nog veel te leren...wat een heerlijke geuren komen er uit hun keuken!
Deze ochtend nemen we de S52 wat Michel een prachtige route vindt en ik het eigenlijk ontiegelijk saai vindt. Gelukkig rijdt ik in Kruger...vermaak ik me nog een beetje hahaha. We komen een grote familie Mangoesten tegen die zich onder een boom of achter bosjes verstoppen en dan 1 voor 1 of zij aan zij zich weer verstoppen onder de volgende boom. Grappig om te zien! Verder zien we echt helemaal niets! Vlakbij kamp besluit ik de Kanniedood weg te nemen...eindelijk Bavianen, een kudde impala's en heel veel olifanten. Terug op het Kamp neemt Michel de kids mee voor een ijsje. Zo heb ik even een momentje voor mezelf. Heerlijk...even geen mama, mama, mama x 100.000 per 5 minuten. Ik doe op mijn gemakje de afwas en stiekem een spelletje op de iPad van Senn. Wat een rust...niet dus!!! Uit het niets zit er ineens een gigantische Baviaan op het zijrandje van het terrasje. Op nog geen meter afstand. Ik schrik me echt werkelijk letterlijk en figuurlijk het apelazarus. Uit een reflex sta ik rustig op en maak me groot en begin hard te schreeuwen. Het beest is totaal niet onder de indruk maar vervolgt gelukkig toch zijn weg naar de prullenbak die voor ons huisje staat. Mijn hemel...weg ontspanning!
De Baviaan weet wat hij doet en opent na meerderen keren proberen behendig de prullenbak. Pakt er het net weggegooide zakje afval uit...scheurt het open en smult van de bananenschillen, de eierschillen laat hij voor mij liggen. Als hij klaar is sluit hij de prullenbak en gaat bij de andere accomodaties op onderzoek uit. Zo zie je maar, never a dull moment in de bush. De bush houd je jong...ik kan je vertellen, dit soort encounters niet! In de middag pakken we een andere route wat weer voor mooie plaatjes zorgt. Eindelijk zien we Elanden (deze zijn zeldzaam om tegen te komen in het Kruger National Park en vind je in principe alleen maar in het noorden). We rijden terug naar de Lemont waterhole waar we met weer een mooie zonsondergang kijken naar drinkende olifanten, buffels en zebra's. De olifanten spuiten de zebra's en buffels nat...om ze weg te houden van de drinkplaats. Heerlijk dit!
Dag 16: We zetten geen wekker. Maar doordat we zo in het Afrikaanse ritme zitten...zitten we om half 7 al in de auto! Weer een prachtige route maar geen katachtigen. Een beetje teleurgesteld toch wel terug naar de Kanniedood route waar we staande worden gehouden. De lieve dame verteld dat er bij Tinyarhini waterhole 14 leeuwen liggen! Vol gas erheen! Tof dit, zo'n grote troep leeuwen hebben we nog nooit gezien!!! Ze liggen er al even horen we en na een half uurtje kijken naar voornamelijk slapende leeuwen hebben meneer en mevrouw geduldloos achterin het wel even gezien! Eigenlijk willen we niet weg maar vooruit, we gaan terug naar het kamp... We lunchen heerlijk bij ons huisje. In de middag hebben Nova en Senn het wel even gehad....wat er voor zorgt dat het langer duurt dan normaal om ze in de auto te krijgen. We rijden terug naar de leeuwen, maar die zijn verdwenen. De grote kamper bus die wel is blijven staan...laat ons zien waarom. Op 30 minuten na hebben wij de sighting van ons leven gemist! We zien op de telefoon van deze man dat er echt een gigantische kudde buffels van bijna 200 stuks niets vermoedend naar de waterpoel loopt. Ze hebben de leeuwen niet gezien, maar andersom natuurlijk wel. 1 mannetjes leeuw drijft de kudde van achteren op waarna de hele troep een aanval plaatst. Buffels laten zich echter niet zomaar pakken! De film is fantastisch met aanvallen, veel stof en luid gebrul lukt het de hele kudde uiteindelijk te ontsnappen de heuvel op waarna de leeuwen er natuurlijk achterna rennen. Jammer!!! Maar toch tof om het filmpje gezien te hebben, Nova en Senn raken er niet over uitgepraat. Nu begrijpen ze hoe al die dode buffelschedels in deze omgeving terechtkomen! De laatste avond want morgen gaan we via een lange route door Kruger heen naar Hoedspruit.
8 dagen Kruger National Park. Zo lang naar uitgekeken maar ook zo weer voorbij... Maar wat hebben we genoten! We zijn verwilderd, verstoft en onze haren zijn door het aparte water als touw. Zwarte voeten niet te doen. Maar wat was dit weer heerlijk! Zoveel gezien, zoveel meegemaakt! Nu op naar iets meer luxe en een rustiger ritme...
Satara- Kruger National Park
Dag 12: Gisteravond hebben Nova en ik samen nog een Night Game Drive gedaan. De start was prima te doen maar na 1 uurtje rijden was het toch wel stervens koud in de grote Game Truck. Nova was eigenlijk heel moe en ik heb veel moeite moeten doen om haar wakker te houden. We hebben wel toffe dieren gezien zoals een Civette, Genet, Olifanten, Buffels en op de valreep eindelijk onze eerste Hyena! Om 22.30 uur samen in het pikkedonker teruglopen was best spannend. Maar de gidsen zeiden dat het veilig was zolang we de zaklampen maar aanhielden....oke dan maar. Een volgende keer pak ik toch de auto...wetende dat Luipaarden geen grenzen hebben en over elk hek kunnen klimmen.
Deze ochtend is Michel al zeer vroeg vertrokken, een lang gekoesterde wens... namelijk een Game Walk staat voor hem op de planning. Hij komt een Hyena tegen die de gids en Michel tot op 2 meter nadert. Als 1 van de weinige dieren komt een hyena juist naar mensen of andere dingen/dieren toe die hij niet kent omdat ze ontzettend nieuwsgierig zijn. De gids imiteert de bewegingen van de Hyena en daarop besluit de Hyena er vandoor te gaan. Ook moeten ze een blokje om in verband met olifanten die ze tegen komen en een schijnaanval plegen. Onder luid getoeter en wapperende oren...geeft dit toch even wat hartkloppingen. De kids en ik gaan lekker zelf op Game Drive. We spotten vooral veel roofvogels maar helaas niet hetgeen wat ik zo erg hoop te zien...het Luipaard.
We zijn allen om 09.30 uur terug, pakken de boel snel in en om 10.00 uur zitten we heerlijk te ontbijten in het restaurant van Lower Sabie. Een gigantische kudde Buffels komt aan de overkant de rivieroever naar beneden wat ons besluit ons plan te wijzigen en aan die kant de route naar Satara te nemen. Wederom een weg die we nog nooit genomen hebben. Op de H-10 vlakbij Mlondozi zie ik ineens een Luipaard de weg over sluipen. Zo laag over de grond...niet ver naast ons staat een redelijk grote kudde zebra's en warthogs (wrattenzwijnen) niets vermoedend heerlijk te grazen. Michel, Nova en Senn voeren de nodige capriolen uit om zo allemaal met de camera's het beste plekje te bemachtigen. Blij dat ik rijd...haha...mijn plekje is vast. We zijn verrast want Luipaarden jagen meestal of 's nachts of vroeg in de ochtend. We zijn de enige auto en gedurende ruim een uur volgen we met spanning de bewegingen door het hoge gras van het Luipaard. Zo nu en dan komt er een auto voorbij en doen we alsof we naar de zebra's staan te kijken. Stukje voor stukje komt het steeds dichterbij...tot op een gegeven moment de kudde zebra's een heel klein sprintje neemt en weer verder graast. We weten dus niet of er nu wel of niet een kill is geweest. Het Luipaard zien we ook niet meer. Spannend en een toffe sighting dit! We moeten verder, want het is nog wel een stukje rijden. We zien op de weg een Bateleur landen die een mangoest grijpt. Binnen enkele seconden land een Tawny Eagle ernaast en pakt de vangst af. Het ging te snel om de auto zo te manoeuvreren om er een goede foto van te maken. Maar we hebben er wel een in de boom! Zie de mangoest st in de klauwen van de Tawny Eagle op de foto.
Eenmaal aangekomen bij Satara blijken we een groot huisje te hebben. Beter dan die in Lower Sabie, maar besluiten van een drie persoons kamer een vierpersoons te maken. Dit tot grote lol van de kids. Braai aan en relaxen maar!
Dag 13:
Toch weer vroeg op en om 07.00 uur zitten we volledig beladen met ontbijt, drinken en snacks in de auto. Het gaat steeds sneller. We rijden richting Orpen en zien net na de Timbavati/Sweni Road kruising onze eerste Cheetah! Zo moeilijk te zien met de schutkleuren. Hierna vervolgen we de weg via de Timbavati River Road waar we eigenlijk alleen General game zien. Beetje teleurgesteld...maar tegelijkertijd mogen we niet klagen we raken gewoon een beetje verwend en hopen vooral op katachtigen. We maken de drive niet te lang, rijden terug via de S127 en ineens zie ik in de enige boom die er staat midden in een kale vlakte een afwijking op de tak. Jawel hoor een Luipaard! Echte bush ogen heb ik deze vakantie...mijn bril is ineens geen afwijking meer volgens Michel hahaha Het ligt helaas erg ver weg...maar toch is dit nummer 3! De rest van de middag relaxen we bij het huisje!
Om 16.00 gaan ik en Senn samen met de eigen auto erop uit en zien gigantische krokodillen en een kudden olifanten bij Nsemani waterpool drinken/liggen. Waanzinnig dit beeld met een prachtige zonsondergang. Michel en Nova zijn samen op een sundowner Game Drive. Bij terugkomst hebben beide een grote glimlach op hun gezicht! Potverdikkie....ze hebben Casper de witte leeuw gezien. Deze leeuw is erg bijzonder omdat het 1 van de 4 witte leeuwen is die in het wild leven. Ook hebben ze een enorme kudde Buffels, Jakhalzen, Giraffen en een African Wildcat gezien. Die Nova ziet wat deze vakantie!
Dag 14:
Vandaag reizen we door naar het noorden. Dit staat al langer op ons verlanglijstje en dit wordt voor ons de eerste keer dat we zo noordelijk gaan. Op de S90, die tot onze verrassing ontzettend mooi is qua landschap, komen we uit het niets twee Hyena's tegen waarvan we er 1 met een grote Kudu poot in zijn/haar bek loopt. We rijden vervolgens via Olifants voor een pitstop (plas stop) door naar Letaba waar we lunchen. Terwijl Nova haar patatje in haar mond wil stoppen wordt ze uit het niks uitgekiend aangevallen door een red-billed hornbill. De veren komen zelfs in haar mond, het patatje wordt behendig uit haar handen gegrist terwijl Nova van schrik opspringt en echt oorverdovend begint te gillen. De manier waarop ze dit doet (zelfs weer op het moment van schrijven) zorgt er bij ons allemaal (ook de overige gasten) na de eerste schrik voor een slappe lach. Ik blijf erin...vooral omdat de betreffende hornbill het op Nova gemunt blijft houden. Ik krijg van het lachen geen hap meer door mijn keel. Nova inmiddels doodsbang voor die beesten zoeken we een ander plekje op om de lunch te vervolgen. Echter blijft diezelfde vogel ons volgen. Totdat een ander Nederlands stel hun eten krijgt. Gelukkig een nieuw slachtoffer. Wij vervolgen onze weg en bezoeken het olifanten museum bij Letaba. Onwijs leerzaam voor kinderen en meerdere grote Tuskers staan er op foto's afgebeeld (olifanten met immens grote slagtanden). Nova fotografeert alles...want komend schooljaar gaat haar spreekbeurt over Olifanten heeft ze besloten. Je kan er maar vroeg genoeg mee beginnen toch hahaha! Ze moest eens weten wat voor verrassing we voor haar hebben later deze vakantie. Vanuit Letaba door naar Mopani weer een pitstop en vanuit hier door naar Shingwedzi. Neem de kaart er maar eens bij...wat een afstand!!! De kids doen het super!! Ondanks dat de weg vanaf Letaba naar Shingwedzi ontiegelijk saai is. Dit omdat er nauwelijks wild is en alles er qua begroeiing er hetzelfde uitziet. Dood en hetzelfde bosje. Op enkele gigantische mannetjes olifanten na die soms voor oponthoud zorgen komen we aan.
Onwijs mooi kamp dit! Lekker knus huisje, mooie bloemen in bloei en heel veel vleermuizen! De braai kan weer aan en we duiken vroeg ons bedje in! Toch weer een mooie dag!
Lower Sabie, Kruger National Park
Dag 10:
Michel en de kids hebben beiden heerlijk geslapen. Ik wel wat maar niet al te veel, hierdoor heb ik wel enorm kunnen genieten van de brullende leeuwen, toeterende olifanten, het geluid van de jakhalzen en jankende hyena's! Love to be back in the bush!
De komende 8 dagen zal bestaan uit weinig tot geen internet. Lekker heel vroeg op staan (om half 6 gaat de poort open zodat je op game safari kan), braaien en lekker geniet. Baie lekker noemen we dat. De kids hebben naast een wildlife en birding app ook 2 boeken gekregen waar van alles vermeld staat over de dieren die in het Kruger Park leven. Enthousiast vullen ze deze dan ook in. Die van Senn is in het Afrikaans en die van Nova in het Engels. Stukje educatie deze vakantie is dus top! Ook voor ons :). Via de Lower Sabie Bridge welke een geweldig uitzicht heeft op en de accommodatie en de Sabie rivier waar het wemelt van de dieren pakken we de S29 waar we uiteindelijk na veel General Game (verscheidene vogels, giraffen, Hippo's en olifanten) onverwacht terecht komen in een gigantische kudde buffels met veel kalveren. Voor ons en achter ons poppen ze uit de bush en daarbij ook olifanten met jonkies. Motor uit, niet bewegen en wachten...lang wachten. Zo'n grote kudde hebben wij nog nooit gezien. Buffels zijn de meest onvoorspelbare dieren en omdat we net beginnen is het weer even wennen. Maar wat fantastisch! We lunchen heerlijk bij Skukuza waar de kids een lekkere ontiegelijke zoete slush puppie naar binnen werken en spelen in de nieuwe speeltuin. Heerlijk op blote voeten!!! Met enorm vuile voeten en weet ik wat nog meer rijker starten we de middag game drive. We spotten 9 leeuwinnen en een mannetjes leeuw aan de overkant van de Sabie rivier. Later blijkt dat de leeuwen die we in de midden spotten de kudde buffels in de ochtend aan het opjagen waren, zonder resultaat dat wel. We tuffen op ons gemakje terug en bij het huisje steken we de braai aan! Dit onder het genot van natuurlijk (het zoveelste) wijntje en een koude Savannah Dry!
Dag 11:
Weer een nacht zonder doorslapen voor mij, maar ach wat maakt het uit! Het opstaan gaat al sneller en Senn, ik en Michel gaat het goed af. Echter Nova is niet zo'n ochtend mens.....dat wordt wat de komende dagen hahaha! We moeten extra vroeg op, want vandaag hoeven we niet zelf te rijden maar worden we opgehaald door Nombekana Game Drives. Een privé gids die Michel al een tijd geleden geboekt heeft. We zouden de eigenaar krijgen maar gisteren heeft die op het laatste moment laten weten dat we zijn collega krijgen. Niet zo netjes, maar ach dit is ook Afrika. We stappen om 06.45 uur de auto in en pakken de Tar Road (H4-1) alwaar ik al snel een Martial Eagle spot. Dit is een vechtarend en de grootste van alle arenden. Na wat General game gezien te hebben spot ik aan de linkerkant van de weg....jawel een Luipaard!!! Deze beesten zijn echt veruit mijn favoriet. De kleuren, hoe ze zich voort bewegen en gedragen echt magnifiek!!! Het vrouwtje loopt naar de overkant, klimt behendig in een boom en na enige tijd wachten er weer uit en vervolgd ze haar weg. Waarschijnlijk omdat er een soort road block om ons heen ontstaat. Het interesseert mij niets! Blij dat ik er in ieder geval 1 gespot heb!!!
We doen een pit stop zoals Senn het noemt bij Nkuhlu picknick site en probeer een buffello en chicken Pie om aanraden van Mfundo onze gids. Heerlijk! Maar het bakje koffie vindt ik eigenlijk nog lekkerder deze ochtend. De temperatuur loopt langzaam op. Het is best warm....in tegenstelling tot de ochtend waar we weer flink ingepakt waren, Wij dan...Michel niet...die doet zich al de hele vakantie al voor als een soort ice man....met zijn korte broek en t-shirts. Brrrrrrr. Mfundo onze gids brengt ons verder via de H12 en H1-2 waar we 3 mannetjes en zeer zeldzame Sabel Antilopen vlak langs de weg zien naar Tshokwane waar we lunchen. Terug is de hitte eigenlijk niet te doen....warm joh! Pfff de telefoons worden fanatiek gebruikt door Nova en Senn om spelletjes te kunnen spelen. Tot we een mannetjes leeuw zien liggen. En wat voor 1, gigantisch is deze! Alweer mannetjes leeuw....zouden we nog vrouwtjes zien!?
Terug bij het kamp nemen de kids en Michel een zeer verfrissende duik in het zwembad. Dat ding is stervens koud...vergeet t maar. Steek niet eens mijn teen erin hahaha. We sluiten de avond af met heel veel olifanten dicht bij ons hek/huisje. We kijken naar de manieren waarop ze bewegen, hun jongen beschermen en langzaam al grazend langs de Sabie rivier lopen. De manier waarop ze communiceren geeft ons kippenvel, ze kunnen dit geruisloos doen, maar in dit geval knorren, fluiten, brommen ze. Welkom bush en welkom onwijs mooie zonsondergang! Dit was een cadeautje vandaag, baie dankie!!!
Mkuze
Dag 7,8,9: Mkuze
Op weg naar het warmere klimaat. Dit keer niet St-Lucia maar iets hogerop vanwege het feit dat we heel graag een keer terug naar Mkuze Gake Reserve willen en er een unieke maar ook wel wat dure Game Drive gepland staat in Manyoni Private Game Reserve.
Na een behoorlijk lange maar ook intensieverit van 4 uur komen we aan bij de Ghost Mountain Inn. Michel heeft ons weten om te boeken naar een suite. Lekker ruim dus! De grote Gecko boven ons bed heb ik wel even door het personeel laten verwijderen.. friend OR NO Friend 🤣🤣🤣
Vanavond als opening een Zulu Dans…ik ga Michel dit nog eens na laten dansen whahaha. De trom geluiden waren wel net wat te hard voor Senn, maar verder een leuke opening, maar ietwat commercieel. De Lodge is een stuk drukker dan de afgelopen dagen en dat is met name voor mij weer even wennen. Die rust en de bush ik hou er gewoon van!
Het is vakantie en we mogen uitslapen… maar de tijden in Afrika zijn gewoon anders omdat het vroeg licht en ook weer vroeg donker wordt! We slapen om uiterlijk 21.00 uur allemaal 🤣🤣
In de ochtend naar Mkuze Game Reserve. We zien er Neushoorn, Giraffen en heeeeel veel Nyala’s. Omdat Michel in Manyoni National Park een Pangolin Game Drive op de planning heeft staan moeten we terug. Omdat we zo moeten haasten vertrekt hij zonder een lange broek…dat heeft gevolgen..want hij loopt door de Bush met doornen, scherpe takken etc… hij heeft er een mooi paar wonden op zijn benen bij 🤣🤣. Hij had er namelijk al 1 opgelopen deze vakantie! De eerste dag van de vakantie was hij namelijk tikkertje aan het spelen met Nova, die klom een speelgoed ding op, Michel erachter aan en zo brak de eerste trede af en haalde zijn been open. Wie weet die put nog van 2 jaar geleden op de allereerste dag 🤣🤣🙈🙈
Huiden Pangolin Safari: Hij heeft wel een Pangolin gezien. Zeer zeldzaam en met uitsterven bedreigd. Ook is direct duidelijk dat het een zeer mooi park is. Over 1,5 dag hebben we er nog een privé game drive!
Ik ben met de kids bij de Lodge gebleven en ze hadden een kids activiteit geregeld. Met nog twee engelse jongetjes van dezelfde leeftijd als Nova en Senn gingen er 2 stagiaires en een dame die wat meer ervaring zou moeten hebben op insecten en kleine dieren op pad in de tuin. We hadden het alle drie na 10 minuten wel gezien🤣🤣🤣 een vlinder noemden ze een mot, ze vingen een spin in een take away doosje voor eten en drukte het dood bij het dichtdoen van het doosje. Bij 🦎 bleven ze uit de buurt en contact met de kids was er niet.. hopeloos slecht haha. Op naar morgen!!
Een beetje uitslapen en op naar de boottocht… olifanten, krokodillen en hippo’s stonden op de website als aankondiging! Super tof altijd… echter kwamen we tot de conclusie dat ook deze activiteit nogal tegen valt 🤣🤣🤣… olifanten zijn vertrokken naar het nabij gelegen Swaziland ofwel Eswatini. Krokodillen nergens te bekennen en de Hippo’s hadden we al gespot en de driver van de boot bijna een half uur erna pas… afijn de vergezichten waren mooi. We hebben de activiteit met 1,5 uur in laten korten en de middag doorgebracht met zelf game driven in Mkuze! Erna vroeg slapen want de wekker gaat om 04.45!
We gaan een game drive maken in Mayoni Private Game Reserve!!! Best wel duur maar wat een prachtig reservaat!! Twee keer zo groot als Babanango en de diversiteit van de natuur op zich is werkelijk al prachtig!!
De rangers zijn op zoek naar mannetjes leeuwen die vanuit het Noorden komen en gisteren avond het Zuiden van het game reservaat zijn ingetrokken. We bevriezen zo wat maar na enige tijd vinden we het eerste mannetje!!! Tof!!! Maar het wordt nog beter. Een sighting als deze hebben wij iig nog nooit gehad. Terwijl de mannetjes leeuw zachtjes begint te roepen om zijn broer verbazen we ons hoe groot deze eigenlijk is. Als zijn broer het gebrul beantwoordt begint de achtervolging. Ze vinden elkaar en beginnen gedurende de tocht die ze afleggen het Zuidelijk territorium af te bakenen door te sproeien en met hun ogen en manen waar geur klieren in zitten hun geur te verspreiden. Met het sproeien en rennen door het reservaat krijgen we ook uitgebreid hun ballen te zien. Nova is er enigszins van onder de indruk en roept uiteindelijk.. zoo ze hebben best wel hele grote ballen he. Ze slingeren de hele tijd heen en weer hahahaha
Uiteindelijk laten we ze bij een waterhole achter en vervolgen onze rit waar we nog veel moois zien. Het is dat dit privé reservaat niet te betalen is, maar wellicht komen we er ooit nog eens terug!!!
We drinken warme choco en thee uit de auto en sluiten het veel te vroeg naar onze zin af omdat we vandaag nog naar het National Kruger Park moeten afreizen! Deze reis duurt wel wat lang maar is ook weer mooi! We checken aan de grens uit bij Zuid Afrika, stempeltje hier en een stempeltje daar. Ook een beetje lachen hier en daar zodat de mensen achter de balie die heeeel erruggg langzaam hun werk doen toch een beetje tempo maken. Autootje voor 5 meter in, autootje weer uit om vervolgens bij de grens van Swaziland tegenwoordig Eswantini weer het zelfde riedeltje te herhalen en daar in te checken. Als we Zuid-Afrika weer inrijden na enige tijd herhaald dit riedeltje zich. Bijzonder weer om het zo mee te maken, maar ook behoorlijk onzinnig hahaha. We redden het niet om boodschappen te halen voor we het Kruger Park in rijden. We moeten namelijk om uiterlijk half 6 in Lower Sabine Rest Camp zijn en dat is nog minimaal een uur rijden vanaf Krokodil Bridge zonder dat we eventueel dieren zien. We reddennhet precies op tijd. We hebben een huisje aan de Sabie Rivier met een waanzinnig uitzicht. De huisjes zelf zijn echt verouderd, simpel maar effectief. Ik ben blij met m’n muskietennet en Nova vindt dat ook! Dit keer slapen de meiden samen en de mannen samen. Die rieten daken hier vindt ik maar niks.. veel te bang dat er spin, schorpioen of slang ‘‘s nachts uit te voorschijn komt hahaha.
Nova en ik zijn samen hermetisch afgesloten… tis dat ik Senn er niet bij kan nemen anders had ik dat echt gedaan. Gelukkig is dit mannetje zich nog van niks bewust of kent weinig tot geen angsten en slaapt letterlijk binnen 10 seconden in. Op naar morgen!
Reizen
Reizen: het reizen van de ene naar de andere plek is niet zomaar iets. We doen er meestal 3-4-5 uur over. Het ene moment rijden we door graslanden met vergezichten.. niet uit te leggen zonder dat je dit zelf ooit gezien hebt. Onderweg kan je op de palen veel Bird of Prey zien. Het andere moment rijd je door townships of wat grote steden heen waar je je ogen uitkijkt. Een heel bankstel op een mini auto is heel normaal. Langs de snelwegen staan veel mensen die of fruit, zelfgemaakt figuurtjes, hout of drinken te verkopen wat dan uren in de zon staat te branden. De temperatuur is overdag zo’n lekkere 28-32 graden. De Zuid Afrikanen vinden dit koud, wij vinden t heerlijk!
We rijden door heuvelachtig gebied waar je mooiste uitzichten hebt waarna je ineens een bocht kan nemen en in enorme gedeelten met hout industrie terecht kan komen. Ook geiten, kippen en koeien moeten we op de plattelandswegen met regelmaat uit hun vast welverdiende slaap halen omdat we er toch echt langs moeten. Een zebrapad kennen ze niet in de drukkere steden, naast het links rijden en auto’s die overal vandaan schieten moet je ook nog opletten dat je niemand over zijn of haar tenen rijd.. Sommige wegen zijn heel goed en bij andere manouvreert Michel als een volleerd goede autocoureur om of door alle potholes heen. Dag 7 maar nog een hoop te gaan! Verstand op nul en genieten tot het maximum haalbare!
Babanango Game Reserve
Dag 4, 5, 6 & 7:
Vandaag reizen we door naar Babanango Game Reserve. Een relatief nieuw game reserve met Duitse eigenaren. Het is ruim 20.000 hectare groot en heeft 3 verschillende lodges verschillend in prijsklasse. Twee van de drie zijn niet omheind en tevens niet toegankelijk voor kinderen onder de 12 jaar. Wij zitten in de Valley Lodge. Het game reserve was voorheen vooral een farming en hunting area. Dit hebben ze de laatste 5 jaar laten verwilderen en daarin meerdere wilde dieren teruggeplaatst. De afgelopen dagen is ons duidelijk geworden dat het park heel veel potentie heeft maar dat er nog vele dieren gekocht moeten worden om er een echt wildlife reserve van te maken. Momenteel is het vaak zoeken naar een spelt in een hooiberg…
Op internet presenteren ze het als een Big Five Game Reserve, wat inhoud dat ze buffels, leeuwen, olifanten, neushoorns en luipaarden hebben. Ze hebben ze zeker allemaal, maar de luipaarden die ze op de cameravallen hebben gezien waren daar al van origine en hebben ze er niet vrijgelaten. Sterker nog er is nog nooit een luipaard visueel waargenomen door een gids van Babanango. Ze zijn te schuw, meest waarschijnlijk omdat er veel op ze gejaagd werd vroeger! Hetzelfde geld voor de hyena, de sporen zijn er. Maar ze zijn nog nooit in het echt gezien door de gidsen aldaar.
Omdat Senn nog geen 6 is krijgen we een privé gids. En wat voor 1! Andries is zijn naam. Een gids met al meer dan 20 jaar ervaring. Hij werkt nu 9 maanden voor Babanango, maar hiervoor heeft hij 13 jaar als gids voor Sabi Sands gewerkt (Google maar eens of kijk eens via YouTube een live game drive mee, dat zegt genoeg). Een onwijs aardige en kundige man die de afgelopen 3 dagen veel effort heeft gegeven om ons maar vooral Nova en Senn een onvergetelijke ervaring voor het leven te geven. Naast Nature, en culture leert hij ze Engels praten (in eerste instantie moeten we veel vertalen, maar met name Senn pakt het Engels al snel op en leert Andries ook Nederlands). Dit komt met name omdat Senn nogal volhardend is in wat hij echt wil zien en dat is de gids zijn eigen schuld hahaha namelijk a black rhino.
Op de eerste sundowner game drive laat hij de kinderen uit de auto stappen. Uhhh kan dat wel… snel hebben we door dat deze man meer dan kundig is. We zijn gestopt naast een grote hoop neushoorn poep. Hij leert ze het verschil tussen een zwarte en witte neushoorn te onderscheiden door de poep te analyseren. In dit geval staan we naast Black Rhino poop en ook leert hij ze dat een mannetjes neushoorn met zijn poten de poep als het ware uitveegt om zo zijn territorium af te bakenen. Hij leert de kinderen het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes giraffen te onderscheiden, hoeveel botten ze in hun nek hebben, hoe en wat ze eten etc. En gedurende alle game drives blijft hij ons maar vooral beide kinderen boeien. Ze vinden het fantastisch! Met hun koppies in de wind waarbij het ‘s ochtends met name stervens koud is en in de namiddag gelukkig een stuk warmer is, genieten we volop. Wat een plaatje van een natuur is het hier!
Op de tweede game drive komen we de trackers tegen. Er zijn nog maar weinig dieren en om ze goed in de gaten te kunnen houden worden ze gemonitord. Ze weten onze gids te vertellen dat we praktisch naast 2 mannetjes cheetah’s staan. Hij besluit ons er lopend naartoe te brengen, maar we moeten muisstil zijn. Hij breekt hiermee alle regels… maar wetende dat de leeuwen absoluut niet in de buurt zijn stemmen we toe. Op 10 meter afstand zien we ze heerlijk liggen onder een boom. Ze zien ons zeker… maar cheetah’s jagen niet op mensen. En het is duidelijk dat onze gids zeer ervaren is. Dit stelt enigszins gerust. Wat een belevenis voor de kids en voor die mama 🙈.
Na deze spannende ervaring brengt hij ons naar 1 van de andere lodges waar we werkelijk een fenomenaal ontbijt (het is inmiddels 11.30 uur) krijgen en het uitzicht adembenemend is.
Op dag 2 hebben we weer mazzel, dit keer vanuit de auto en heel dicht bij de 2 mannetjes cheetah’s! Zo gaaf roepen Nova en Senn meermaals. Na een poos hun hunting skills te hebben kunnen aanschouwen gaan we verder en komen we weer in een heel mooi gedeelte aan. We doen even een plas, snack en drink stop. Op mijn vraag of de gids de leeuwen kan zien aankomen verzekerd hij me dat ze er niet zijn. Als we na de stop verder rijden zie ik in de verte op bijna 500 meter afstand waar we wat gedronken hebben de enige 2 mannetjes leeuwen liggen die het 20.000 hectare game reserve rijk is! Onze gids Andries zegt niks meer hahahaha. Duidelijk is dat ik en Michel onze tracker ogen open hebben staan. En ik peper het onze gids maar ook Michel goed in dat ik ze gevonden heb hahaha. Ook hier zorgt Andries ervoor dat we iets dichterbij komen dan eigenlijk is toegestaan. Niet off road rijden is hier eigenlijk de regel….
Na werkelijk een toffe, hobbelige en adembenemende rit worden we verwelkomd in de meest luxe lodge. Sinds september open, een soort tented lodge maar dan superdeluxe… We mogen er met hoge uitzondering even een kijkje nemen. Trots worden we rondgeleid en zien ook hier dat Babanango in al zijn facetten zoveel potentie heeft! Echt prachtig werkelijk!!!! Terug bij onze lodge heerlijk lunchen en erna chillen in het koude en niet verwarmde zwembad (verbeterpuntje) waarna we om 16.00 voor onze volgende game drive gaan. Eindelijk vinden we neushoorns, de witte en niet de zwarte. Senn blijft speuren en is niet content haha. Andries blijft continue zijn best doen, maar helaas vinden we geen zwarte neushoorn. Wel nog de buffels. Met al zijn facetten is dit park als het goed gemanaged wordt zeker een plek waar we terugkomen. Maar bovenal deze gids Andries heeft ons en de kids werkelijk een meer dan waanzinnig en speciaal avontuur gegeven. Natuur verbind maar niet zonder deze gids. Andries uit de grond van ons hart bedankt en we blijven je volgen, tot in de toekomst. Op naar Mkuze!